Metodyka suchego igłowania opiera się na dokładnej znajomości anatomii w połączeniu z dobrze rozwiniętą umiejętnością palpacji. Dobór odpowiednich punków, w które wprowadzamy igłę wygląda podobnie jak badanie punktów spustowych mięśniowo-powięziowych. Idea suchego igłowania jest inna niż akupunktury, ponieważ igła nie jest wprowadzana powierzchownie w punkty szlaków energetycznych (meridianów) wywodzących się z medycyny alternatywnej, tylko z zamysłem stricte mechanicznego oddziaływania na tkankę łączną.